«ثُمَّ
انی اوصیک بتقویَ الله، وَ ایثارَ طاعَته، وَ الأعِتصامَ بِحبله، فأنَّهُ مَن
اعتَصَمَ بِحَبل الله فقد هدی الی صراط المُستقیم، وَ اعلَم أنَّ الخلق لَم
یُؤکلُوا بشیءٍ اعظَمَ مِن تقوی الله فإِنَّهُ وَصّیتُنا اَهلَ البَیت، فَأن
استطعتَ أنْ لا تَنالُ مِنَ الدُّنیا شَیئاً تُسألُ عَنه غَداً فَافعل»
سپس
تو را سفارش می کنم به تقوای خدا، گزیدن طاعتش و به رشته او چنگ فرا انداختن. پس
هر آنکس که به «ریسمان الهی» آویخت، حتماً به راه راست هدایت شده. بدان که همانا
مرم به تکلیفی مشکلتر و بزرگتر از تقوی مکلّف نشدند و آن (تقوی) سفارش ما خاندان
است. پس، اگر توانستی که دست خود را از مال دنیا کوتاه کنی تا فردا (روز قیامت) در
پیشگاه خدا به حساب کشیده نشوی، حتماً انجام ده.